धमार / Dhamāra

Καταρχήν, ένας ρυθμικός κύκλος των 14 Mātrā, που παίζεται κυρίως στο κρουστό Pakhāwaj και αναφέρεται με δύο μορφές:

και

Ο αναγνώστης ίσως παρατηρήσει ότι οι δύο μορφές Ţhekā (χαρακτηριστική διαδοχή ήχων / Bola, βλ. λ.) του μετρικού αυτού κύκλου δεν ξεκινάνε με τον ήχο Dhā (βλ. λ.), ούτε καν με τον ανοιχτό ήχο Gā στην Bāyān, αλλά μονάχα με τον κλειστό ήχο Ka. Με τον ίδιο τρόπο ξεκινάει και το Rupak Tāla (Tin Na Na | Dhin Na Dhin Na) στο οποίο υπάρχει, εν μέρει, το πρόβλημα της αναγνωρισιμότητας, τόσο στην γραφή όσο και στην εκτέλεση, του Sama (πρώτου χτύπου του μέτρου), γι' αυτό και ο Roychaudhuri βάζει, για την περίπτωση του Dhamāra, το ζήτημα σχετικά με την εγκυρότητα του κλειστού ήχου Ka στην αρχή και προτείνει:

Κατά δεύτερον, κάποια από τα τραγούδια του ύφους Dhrupada που είναι σε Dhamāra Tāla είναι επίσης γνωστά ως Dhamāra (ή Horī-dhamāra), καθώς ονομάστηκαν κι αυτά από τον Tāla που τα χαρακτήριζε. Πιθανόν να προέρχονται από λαϊκά τραγούδια της Vŗindavan και της Mathura (στο Uttār Pradesh). Το κείμενο είναι σε Brāja Bhasha (διάλεκτο Brāja), είναι συνήθως ελαφρύτερου χαρακτήρα και κυρίως ερωτικού περιεχομένου, συχνά περιγράφοντας την ερωτική και παιχνιδιάρικη ζωή του θεού Kriśna. Στα Dhamāra μπορεί να χρησιμοποιείται ο Nauhāra Vāņī [ποικιλμένος χαρακτήρας / τρόπος τραγουδιού, βλ. λ. και λ. Bola / Vāņī], όπως και διάφορα Alaňkāra που απαγορεύονται στα κανονικά Dhrupada, λόγω της σοβαρότητας που απαιτεί το ύφος. Η μελωδική κίνηση, η αυστηρότητα του κειμένου και τα μελωδικά ποικίλματα είναι λιγότερο περιορισμένα από ό,τι στο Dhrupada, ενώ η διάθεση / ατμόσφαιρα είναι λιγότερο σοβαρή και τείνει προς την διάθεση Śŗňgāra (χαρά και αγάπη). Αυτά τα στοιχεία, όπως και τα πιο εκτενή μελίσματα (η τοποθέτηση μιας συλλαβής σε περισσότερους φθόγγους), αλλά και η χρήση Vistāra, Boltāna και Tāna δείχνει ίσως την επίδραση του Khayāl. Ήταν πολύ δημοφιλή στην εποχή τους.