वेनु / Veņu

Παλαιότερα Veņu ήταν γενικός όρος για τα ξύλινα πνευστά τύπου φλάουτου –και για τον τύπο του Nay (ανοιχτός σωλήνας και στα δύο άκρα, που φυσιέται λοξά). Πλέον το όνομα αυτό χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά στη νότια Ινδία και αφορά τον τύπο του πλαγίαυλου / φλάουτου.

Το αντίστοιχο σύγχρονο όργανο στη βόρεια Ινδία ονομάζεται πλέον Bānsurī. Το νοτιο-ινδικό Veņu διαφέρει οργανολογικά από το Bānsurī στο ότι έχει 7 τρύπες για την εκτέλεση της μελωδίας, αντί για 6. Έχει έκταση σχεδόν δυόμιση οκτάβες και υπάρχει σε διάφορα μεγέθη.

Στους χειρισμούς / δακτυλισμούς έχει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, σε σχέση με το Bānsurī. Η συνήθης τονική (Sa) επιτυγχάνεται με 2 δάκτυλα και όχι με 3 όπως στο Bānsurī. Στο Bānsurī το γλίστρημα από το Pa στο Ma [που είναι συστατικό μελωδικό στοιχείο κάποιων Ragā] είναι πρακτικά ανέφικτο (λόγω αλλαγής register) να γίνει απολύτως ομαλά. Στο Veņu όμως είναι εφικτό, κάτι που το κάνει καταλληλότερο για κάποιους Ragā.